ดราม่า OTP โครงการคนละครึ่ง น่าจะเป็นอุทาหรณ์ให้กับคนสายเทคโนโลยีได้เป็นอย่างดี เพราะนอกจากความพร้อมที่ตัวเองจะต้องเตรียมแล้ว ยังต้องรอลุ้นการปิดกั้นจากคู่แข่งว่าจะเปิดท่อให้ใช้งานได้มากน้อยแค่ไหน หรือจะเพียงพอกับปริมาณการเข้าใช้งานที่ถาโถมเข้ามาในคราวเดียวหรอไม่ หากคู่แข่งในอุตสาหกรรมเดียวกันได้สิทธิ์จากรัฐในการจัดการเด็ดขาดแต่เพียงรายเดียว
ทั้งนี้ หากกล่าวกันคร่าว ๆ กระบวนการของการส่ง SMS OTP จากหน้าเว็บเข้าสู่มือถือของแต่ละค่ายนั้น หลังจากที่มีการร้องขอจากหน้าเว็บ (การกรอกข้อมูลแล้วกดยืนยันขอรหัส) ระบบก็จะประมวลรหัสแล้วส่งผ่านไปยัง SMS Gateway ของผู้ให้บริการ(โอเปอเรเตอร์) ที่ธนาคารกรุงไทยเป็นผู้เลือกให้เป็นผู้ดูแลท่อส่งนั้น เนื่องจากเป็นระบบเดียวกัน
หลังจากผ่านมาจาก SMS Gateway ก็จะถูกส่งต่อให้กับเบอร์มือถือในแต่ละผู้ให้บริการรายนั้น ตามเลเยอร์ของระบบโทรศัพท์ต่อไป แน่นอนว่าขั้นตอนแบบไม่เจาะลึกก็ดูจะไม่มีปัญหาอะไร แต่หากมองในรายละเอียดแล้ว ปัญหาน่าจะอยู่ที่ตัว SMS Gateway นี่แหละที่สร้างความปั่นป่วนว่าทำไมค่ายนั้นได้เร็ว ค่ายนี้ได้ช้า หรือค่ายนี้ไม่ได้เลย
เพราะ SMS Gateway ที่ดีแล้วมีประสิทธิภาพที่สุดจะต้องอยู่ในเลเยอร์ที่ติดกับผู้ให้บริการ(โอเปอเรเตอร์) ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อมีเพียงระบบเดียว SMS GAteway ไม่ว่าจะกี่ตัวเพื่อรองรับปริมาณคนเข้าใช้ก็จะถูกตั้งอยู่ในพื้นที่เดียวกันเพื่อเชื่อมต่อผู้ควบคุม(โอเปอเรเตอร์) เพื่อความมีประสิทธิภาพที่สุด
เมื่อโอเปอเรเตอร์แต่ละค่ายต้องแข่งขันกันเรื่องคุณภาพ การจัดระดับความสำคัญ (Priority)เพื่อจัดสรรท่อส่ง SMS จึงเป็นเรื่องสำคัญ แต่แล้วใครจะเป็นผู้ดูแลล่ะ ใครล่ะที่จะเป็นผู้กำหนดว่าท่อของแต่ละค่ายจะได้ปริมาณเท่าไหร่ แน่นอนว่าก็จะต้องเป็นผู้ดูแลที่ธนาคารกรุงไทยเลือกไง แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าใครดูแลเมื่อไม่มีใครบอก ก็ให้สังเกตได้จากการเดินทางในท่อใครกันที่ไม่มีสะดุด ใครกันที่มีการเชื่อมต่อแบบไร้รอยต่อ ผู้ให้บริการรายนั้นก็มีโอกาสที่จะเป็นผู้ควบคุมนั่นเอง
เล่ามาถึงขั้นนี้ น่าจะพอเข้าใจแล้วว่า สิทธิ์ของการเข้าจัดการ SMS Gateway ที่ธนาคารไม่น่าจะมีความเชี่ยวชาญในเรื่องการให้บริการ SMS ก็น่าจะเป็นผู้ให้บริการรายใดรายหนึ่งในอุตสาหกรรมที่มีการแข่งขันกันสูงปรี๊ดนี้แน่นอน ซึ่งก็อาจจะมีคำถามว่าแล้วทำไมเรคกูเรเตอร์ของไทยไม่ออกมาพูดถึงเรื่องของสาเหตุของการล่มที่แท้จริง ว่าเกิดจากขั้นตอนไหน
เรื่องนี้อาจจะต้องเท้าความกันยืดยาว เอาสั้นๆว่า เมื่อรายใดถูกเกลียด รายนั้นก็มักจะต้อตกเป็นแพะรับบาปเสมอ การออกมาเรียกร้องให้เยียวยาก่อนแทนที่จะออกมาแถลงถึงปัญหาที่แท้จริง จึงเกิดขึ้นทันทีเพื่อลดกระแสด้านลบลง แต่เมื่อมันไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริง ตัวปัญหาจึงยังคงอยู่ ทำให้เราได้รับรู้ต่อว่า ระบบ SMS ของโครงการคนละครึ่งยังคงถูกชะลอการส่งในทุกเครือข่าย เนื่องจากระบบใช้งานเกินพิกัด แถมตัวเว็บเองก็มีความผิดเพี้ยนของฐานข้อมูลทำให้เห็นอาการสิทธิ์เต็มในบางช่วงเวลาแล้วกลับมามีสิทธิ์อีกครั้งในคราวหลัง หรืออาการปิดระบบลงทะเบียนในบางช่วงเวลา
ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า เรื่องของ SMS Gateway นั้นไม่น่าจะถูกเชื่อมต่ออยู่กับค่ายสามย่านที่ต้องตกเป็นแพะรับบาปในครั้งนี้ แต่จะให้ใครออกมาปากโป้งแล้วเผยความจริงว่าระบบมันถูกปิดกั้นในทางเทคนิค (SMS Gateway Piority Management ) ที่ท้ายที่สุดแล้วอาจจะเลยเถิดไปถึงการพ่วงเกี่ยวด้านอื่นๆ ด้วยก็ไม่น่าจะมีใครกล้าเอ่ย จึงสมควรปล่อยให้เรื่องเงียบด้วยการหาทางชดเชยด้วยเงินจากจากแพะรับบาปนั้นไป
เรื่องจริงคงได้แต่สมเพชประชาชนที่ถูกทำให้เข้าใจผิดกับเรื่องของแพะรับบาปในครั้งนี้โดยไม่ได้รับการแก้ไขจุดพกพร่องที่ถูกต้อง ซึ่งก็ไม่ต่างจากการพยายามให้สิทธิ์การนำสายสัญญาณอินเทอร์เน็ตลงดินกับผู้ให้บริการรายหนึ่ง จนเกิดการประทะกันระหว่างผู้ให้บริการมาแล้ว เพราะนั่นเท่ากับว่า การขอใช้ท่อร้อยสายใต้ดินในอนาคต อาจจะต้องไปอ้อนวอนคู่แข่งขอใช้พื้นที่เพื่อให้บริการนั่นเอง
